Metoda integracji sensorycznej stworzona jest dla dzieci o prawidłowym rozwoju, ale mających trudności z organizacją zachowania oraz mających specyficzne problemy w uczeniu się. Jest też metodą wspomagającą dzieci z głębszą niepełnosprawnością intelektualną, niepełnosprawnościami sprzężonymi np.: MPD, Autyzm, Asperger, Zespół Downa.
Integracja sensoryczna jest procesem neurologicznym, dzięki któremu nasz mózg otrzymuje informacje ze wszystkich zmysłów (wzrok, słuch, dotyk, smak, równowaga, ruch), opracowuje je oraz odpowiada adekwatną reakcją.
Integracja sensoryczna kształtuje się już w okresie płodowym dziecka. Niestety nie zawsze kształtuje się w sposób prawidłowy co zakłóca rozwój ruchowy, emocjonalny i poznawczy dziecka oraz procesy uczenia się.
Jakie zachowania wskazują na problemy z SI?
- Dziecko jest niespokojne, płaczliwe, ma kłopoty z zaśnięciem, często wybudza się w nocy
- Ma trudności z jedzeniem
- Jest niezdarne, słabo skoordynowane, ma trudności z ubieraniem się
- Nie jest samodzielne
- Ma problemy z utrzymaniem równowagi, często przewraca się na prostej drodze
- Często wpada na stojące przedmioty
- Ma problem z koncentracją uwagi, często się rozprasza
- Przyjmuje nieprawidłową postawę przy stoliku lub ławce – podpiera głowę, zjeżdża z krzesła
- Jest nadruchliwe, nie może usiedzieć w jednym miejscu, często zmienia aktywności i pozycje ciała
- Uwielbia karuzelę i huśtawki lub ich unika
- Porusza się nieadekwatnie do sytuacji - zbyt wolno lub zbyt szybko
- Jest impulsywne, nadwrażliwe emocjonalnie, często się obraża, bywa uparte, niezadowolone bez przyczyny, ciężko zrozumieć przyczynę jego zachowania
- Trudno mu nauczyć się jazdy na rowerze, hulajnodze
- Czuje się niepewnie na niestabilnym podłożu np. materacu
- Przejawia duży lęk przed upadkiem lub wysokością, okazuje niepokój, gdy musi oderwać nogi od podłogi, np. wejść na schody
- Nie toleruje zabiegów higienicznych np.: mycie głowy, kąpiel, obcinanie włosów, paznokci
- Nie lubi się przytulać, nie lubi niespodziewanego dotyku lub przeciwnie nadmiernie obściskuje, dąży do mocnego kontaktu fizycznego
- Nie znosi metek od ubrań
- Zwykle odmawia ubierania nowych rzeczy, woli nosić stare, często już znoszone rzeczy
- Nadmiernie zwraca uwagę na brudne dłonie, unika brudzących zabaw
- Nieadekwatnie dopasowuje siłę do zadania
- Unika zabaw zespołowych z kolegami, rodzeństwem, jest kiepskim zawodnikiem w zespole – myli kierunki, jest zagubione na boisku
- Sprawia wrażenie, że nigdy się nie męczy lub wręcz przeciwnie męczy się bardzo szybko
- Ma problem z zaplanowaniem ruchu, nie wie od czego zacząć wykonanie nowej czynności
- W nowym miejscu czuje się zagubione, potrzebuje sporo czasu by się odnaleźć w otoczeniu
- Uwielbia ekstremalne przeżycia np. skoki na głęboką wodę, szybką jazdę na nartach na tzw. „krechę”, szybkie zjeżdżalnie wodne, ciągle mu mało, nie zwraca uwagi na niebezpieczeństwo.
- Ma trudności szkolne np. z czytaniem i pisaniem, cięciem nożyczkami, odwraca litery, cyfry, ma trudności w przepisywaniu z tablicy, nie ma dominacji jednej ręki
Zachowania sugerujące możliwe zaburzenia SI u małych dzieci
- Nadmiernie płaczliwe
- Ma problemy ze snem - często wybudza się w nocy
- Nie lubi być brane na ręce, przytulane
- Nie toleruje spacerów
- Nie toleruje ostrego światła
- Jest bardzo wrażliwe na dźwięki
- Zwykle płacze podczas kąpieli
- Nie lubi jeździć samochodem
- Ma trudności z jedzeniem
- Nie znosi dotykać dłonią lub stopami różnych faktur np. piasku, trawy
- Unika kontaktu wzrokowego
- Jest w ciągłym ruchu, potyka się o własne stopy
- Jest nadmiernie spokojne
- Ma trudności z koncentracją uwagi (na miarę swojego wieku), nie jest w stanie dłuższą chwilę bawić się jedną zabawką
- Nie potrafi zorganizować sobie prostej zabawy
